“…نسخه ای از شاهنامه که توسط آقای جلال خالقی مطلق و دوستان و دستیارانش تهیه ،ویراسته و روانه ی بازار شده و به ” شاهنامه ی خالقی مطلق” نامبردار شده، اگر چه در جای خودش مفید و به سهم خودش ارزشمند است و به ویراستاران این کار ( دکتر خالقی و همکارانش) درود و آفرین می گوییم،لیکن نباید پنداشت این درست ترین، بی عیب ترین و کامل ترین شاهنامه است.

خیر. این شاهنامه ی ویراسته شده توسط جناب خالقی مطلق ،عیب های متعددی دارد که جای و مجال پرداختن ریز به همه ی آنها اینجا نیست.

ما البته مانند برخی دوستان که ایرادهای تند و گاه غیر اخلاقی به تهیه کنندگان این اثر وارد کردند ( برای مثال تمام آن را کپی کاری غیر مجاز از نوشته های دیگران گفتند و…) به موضوع نگاه نمی کنیم و معتقدیم به هر روی برای این کار وقت صرف شده و قصد پدید آورندگان خدمت به فرهنگ و ادبیات ایران

 

بوده است.

لیکن در عمل دست کم چند ایراد بر این شاهنامه وارد است که فقط به چهار  مورد آن به کوتاهی اشاره می کنیم:

۱. به راستی برخی ابیات اشتباه گزینش یا اصلاح شده و با متن صحیح و درست فاصله دارد.

۲. بسیاری از ابیات که بررسی شده و برای آن وقت صرف شده, پیشتر توسط استادان به نام ( مانند استاد جنیدی و دکتر کزازی و…) انحام شده و نیازی به این دوباره کاری نبود.

۳. عیب بزرگ دیگر ( که البته این مورد مختص به ایشان نیست و سایر بزرگان شاهنامه شناس هم کم یا زیاد  گرفتار آن هستند )اینکه هنوز

نگاه افسانه ای و اسطوره ای( بمعنای  غیر واقعی) به وقایع شاهنامه داسته اند و به دلیل عدم تسلط به یکی دیگر از علوم انسانی از نوع حقوق عمومی،علوم سیاسی،جامعه شناسی و مانند اینها، توانایی لازم برای دریافت پیام های اصلی شاهنامه را نداشته اند و از این رو قادر به انتخاب واژه ی مناسب در ابیات اختلافی هم نشده اند.

۴‌. برخی واژگان و ابیات به گونه ای چینش شده که فهم و درک آن برای توده ی مردم سخت شده و این

 

سبب دوری عموم ملت و مردم از شاهنامه می شود‌.

 

برای مثال در داستان فریدون، پس از پیروزی او بر ضحاک بیت را این گونه نوشته :

دل از داوری ها بپرداختند

بدایین! یکی جشن نو ساختند.

 

 

 

اینجا عبارت ” بدآیین” منظور تیم آقای خالقی “به آیین” بوده. اما به راستی چند نفر در می یابند که بد آیین ،در اصل همان به آیین است؟!

 

این گونه موارد به نظرم زیان بار است.

شاهنامه به دلیل اینکه روایت واقعی از تاریخ یک جامعه ی سیاسی به نام ایران است،پر از مفاهیم حقوقی،سیاسی است. اما این مهم را کمتر کسی در شاهنامه در می یابد.

از این رو نظر اینجانب در یک جمله به عنوان جمع بندی راجع به “شاهنامه ی خالقی مطلق ” این است که:

زحمت کشیده اند و در کل کار خوبی است. اما بی نقص و عیب نیست و تا رسیدن به یک نسخه ی

 

شاهنامه کامل و بی نقص خیلی فاصله دارد.

.